Sfinks - Kot księżycowy - Canadian Sphynx (SPH)

Sfinks - Kot księżycowy - Canadian Sphynx (SPH)
Oceń
(Ocena: 5, Głosów: 1)

Pochodzenie

Wbrew nazwie kot ten nie pochodzi z Egiptu, ale z Kanady, gdzie przyszedł na świat w 1966 roku, jako przedstawiciel zwykłych kotów krótkowłosych. Pojawił się jako mutacja zwykłego kota, jednak hodowcy podjęli nad nim pielęgnacje i zaczęli prowadzić selektywną hodowlę tych zwierząt. Łysy przedstawiciel kotowatych przerodził się w bezwłosą rasę kotów, która wzbudza wielkie zainteresowanie, ale i mieszane emocje.

Wzorzec rasy

Wrażenia ogólne

Większość Sfinksów w ogóle nie posiada wąsów. Im więcej fałd znajduje się na jego skórze, tym cenniejszy jest on dla hodowcy. Skóra sfinksa jest lekko zamszowa, w dotyku przypomina powierzchnie brzoskwini. Mięśnie kota są bardzo rozwinięte, dlatego koty te mogą ważyć nawet 7 kg. Sfinks posiada duży brzuch, który sprawia wrażenie, jakby koty te były właśnie po obfitym posiłku.

Głowa

Podłużna.

Uszy

Duże i sterczące oraz szeroko otwarte niczym u nietoperzy. W uszach sfinksa wydziela się brązowa, lepka wydzielina, która chroni ucho przed wnikaniem bakterii oraz zanieczyszczeniami. Jest to bezzapachowy, aczkolwiek nieestetyczny i źle wyglądający filtr, który stanowi dla kota cenną ochronę.

Oczy

W kształcie cytryny, lekko ukośne w kierunku zewnętrznej krawędzi. Odległość między oczami powinna być nieco większa niż długość samego oka. Nie mają one rzęs, które chroniłyby je przed zanieczyszczeniami obecnymi w środowisku. Pozbawiony tego naturalnego filtra Sfinks często łzawi wydzieliną przypominającą przejrzystą galaretę by obmyć nią swoje oczy. Łzy Sfinksa gęstnieją, ponieważ nie mogą wniknąć w futro, którego nie ma. Kot ten rzadko również w pełni otwiera oczy. Co ciekawe jednak, bywa że kocięta tej rasy rodzą się z otwartymi oczami.

Tułów

Szeroko zaokrąglona klatka piersiowa, może być lekko cylindryczna. Brzuch zaokrąglony, jak po solidnym posiłku, ale nie gruby.

Ogon

Długość proporcjonalna do ciała, nie może być zbyt krótki. Giętki, bez załomków. Końcówka ogona zwężona, zwijająca się. Dopuszczalne owłosienie na końcu ogona, tzw. lwi pompon.

Szata

Skóra pokryta jest naturalną brunatną wydzieliną zwaną łojem skórnym, która stanowi naturalną ochronę dla bezwłosej skóry sfinksa. Mimo braku włosów kot ten występuje w wielorakim umaszczeniu. Może być jednobarwny (np. czekoladowy) lub z domieszką białego. Praktycznie wszystkie umaszczenia są możliwe.

Charakter i temperament

Sfinksy wbrew wrażeniu, jakie sprawiają na pierwszy moment są kotami niezwykle towarzyskimi, kochającymi, domagającymi się pieszczot, żywymi oraz nieprzeciętnie inteligentnymi. Uznaje się je nawet za najmądrzejszą rasę kotów w ogóle. Sfinksy są również niezwykle tolerancyjnie, dlatego też doskonale znoszą obecność innych osobników zwierzęcych w domu. Koty te nie wykazują żadnej agresji, dlatego łatwo przyjąć je do rodzin z małymi dziećmi.

Pielęgnacja

Z racji braku sierści sfinks wymaga pewnych dodatkowych zabiegów pielęgnacyjnych. Jak wszystkie koty same dbają o swoją higienę, jednak potrzebują raz na dwa tygodnie kąpieli oraz olejków na skórę w celu uniknięcia oparzeń, jeżeli akurat mają upodobanie do wylegiwania się na słońcu. Rasa ta jest uwrażliwiona na skrajne temperatury, dlatego w mroźne dni należy zapewnić sfinksowi kubraczek. Kot ten potrzebuje również wysokokalorycznej diety, która pomoże mu w ogrzewaniu ciała. Sfinks w przeciwieństwie jednak do większości kotów ma dziwne upodobania żywieniowe, np. lubi czekoladę lub ogórki.

Komentarze

  • 0

    Czekolada jest trująca dla kotów.